De Tasmaanse tijger
February 1, 2015 - Uncategorized
De Tasmaanse tijger leefde ooit in Australië. Het laatste dier dat door mensen is gezien stierf in 1936 in de dierentuin van Hobard, de hoofdstad van Tasmanië.
Het dier heeft het lichaam van een wolf en de kop van een hond. Vanwege zijn lange staart en de zwarte strepen over zijn rug zijn de inwoners van Tasmanië hem Tasmaanse tijger gaan noemen.
Geen wolf, geen hond, geen tijger maar…
Wetenschappers noemen het dier Thylacinus cynocephalus: buideldier-met-het-hoofd-van-een-hond. En dat is de juiste naam want dit beest is geen wolf, geen hond en geen tijger, maar een buideldier. Net als de kangeroe, de possum, het koalabeertje en de buidelmuis. Buideldieren dragen hun jongen maar kort in hun buik. De jongen groeien grotendeels op in een holletje van vel en bont dat bij het lichaam van het buideldier hoort.
De buidelwolf is een roofdier
De Tasmaanse tijger of buidelwolf was een van de grootste roofdieren van Australië. Zijn lichaam kreeg de vorm van een wolvenlichaam omdat hij in eenzelfde soort omgeving leefde als wolven in Europa en Noord-Amerika. Waarschijnlijk joeg hij wel op iets kleinere prooien dan de wolf: geen schapen maar kippen.
De “International Union for the Conservation of Nature (IUCN)” verklaarde in 1986 dat de Tasmaanse tijger officiëel is uitgestorven. Toch blijven er al sinds 1936 berichten komen dat het beest- of zijn pootafdrukken- zijn gezien.
Dit zijn filmbeelden van de laatste Tasmaanse tijgers in de dierentuin van Hobard, vermoedelijk rond 1933 gemaakt:
Via @HistoricalPics
Bronnen
http://www.naturalworlds.org/thylacine/index.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Buideldieren